"Mutlu değilim artık.Çünkü kentin ortasında dikiliyorum ve yaşarken görmediğim her şeyi görüyorum.Bir dilim ekmek için ağlayan...."
Bu aralar çocuk edebiyatına merak saldım. Tom Sawyer'ın Maceraları, Alice Harikalar Diyarında, Mutlu Prens gibi kitapları dönüp dolaşıp okuyorum. Kendimle ilgili yeni keşfettiğim bir durum bu. Minik bir kuzenime kitap seçer gibi doğruca çocuklar için 100 temel eser bölümüne gidiyorum kitapçıda. Çocuk kitaplarını okumak bazen tuhaf hissettiriyor, hatta kimi zaman o kitapları kendime aldığımı söylemeye çekiniyorum. Sonra durup düşününce 12 kişisel kararlarımdan ilki geldi aklıma. Şeyda ol! Başkası için eğlenceli olan şeyler senin için de olmak zorunda değil, bunun tam tersi de geçerli. Ve bugünkü kitap alıntısını Oscar Wilde'ın Mutlu Prens kitabından yapmak istiyorum. Oscar Wilde Mutlu Prens kitabında bencilce yaşadıktan sonra ölen ve sonraki yaşamında gerçek mutluluğun ne olduğunu öğrenen bir prensin öyküsünü anlatıyor. Öldükten sonra mutlu prensin heykeli şehrin ortasına dikilir. Kentte bir nilüfere aşık olan bir kuşun barınmak için mutlu prensin bacakları arasına t