Buyrukları Otoriter Bir Sesin Vermesini Sağla.

Geçtiğimiz haftalarda okuduğum yazar Dan Ariely'in kitabı "Akıldışı Ama Öngörülebilir" kitabından o kadar çok not aldım ki paylaşmakla bitiremiyorum. Kitabın neredeyse her satırını altını çize çize okudum.

Kitapta dört bir tarafımızda bir kontrol mücadelesi yaşandığından bahsediliyor. İster baştan çıkarıcı bir tatlı tepsisinden uzak durmaya söz veren diyetçiler, ister daha az harcayıp daha fazla biriktirmeye söz veren aileler olsun, doğru şeyi yapmak için elinden geleni yapmaya çalışan çokça insan olduğu belirtiliyor. Ancak yine de uzun vadeli hedeflerimize ulaşmada defalarca başarısız oluyoruz.

Peki ama neden?
Yazar  Dan Ariely'e göre cevap: anlık duygularımızın esiri olmamız.
Cevap bu kadar açıkken, çözümü ne olacak?
Yine yazara göre çözüm şu şekilde: buyrukları otoriter bir sesin vermesini sağlarsak dikkat kesiliriz ve böylece söz verdiğimiz şeyi yapmayı daha mümkün hale getirmiş oluruz.

Yani diyelim ki kilo mu vermek istiyorsunuz? Bir diyetisyenle anlaşabilir, sizin gibi kilo vermek isteyen insanların olduğu bir gruba katılabilir veya bir arkadaşınıza ulaşmak istediğiniz hedef kilonuzu söyleyip dışa karşı kendinizi sorumlu tutabilirsiniz.Veya
diyelim para biriktirmek istiyor ancak biriktiremiyor musunuz? BES gibi maaşınızdan otomatik kesinti yapan sistemlere kayıt olabilirsiniz. Bu şekilde sizin haberiniz dahi olmadan veya size bir seçim şansı kalmadan para biriktirmiş olursunuz.

Bundan önceki blog gönderilerimde de sıkça bahsettiğim gibi yazar Gretchen Rubin'in 4 Kişilik Tipi anketine göre insanların yarısından çoğu "boyun eğen" kişilik tipine sahip. Buna kesinlikle katılıyorum. Arkadaşlarıma bu anketi gönderdiğimde çoğu "boyun eğen" kişilik tipinde çıkmışlardı. Hal böyle olunca birine veya bir düşünceye/kurala tabi olduğumuzda yapmak istediklerimizi daha kolay hayata geçirebiliriz.

Siz ne düşünüyorsunuz? Yazar Dan Ariely'nin otoriter bir sese karşı sorumlu olmamız gerektiği düşüncesine katılıyor musunuz?