"Ona güç bir yaşlı gibi değil, yaşlı bir çocuk gibi davranıyordu; bu aldanış ikisi için de Tanrı'nın bir lütfuydu, çünkü onları acıma duygusundan kurtarmıştı."
"Ona güç bir yaşlı gibi değil, yaşlı bir çocuk gibi davranıyordu; bu aldanış ikisi için de Tanrı'nın bir lütfuydu, çünkü onları acıma duygusundan kurtarmıştı."
Bu satırlar aklıma dünyayı algılama biçimimizin davranışlarımıza olan etkisini getirir. Karşımızdaki kişiye olan davranışlarımız o kişi hakkındaki düşüncelerimizle çok yakından ilişkili.
Bir dergide rast gelmiştim: bir restoranda sipariş verdiğimiz garsonların bize karşı tavırları beklediğimiz kadar kibar olmadığında bunu kişisel algılamadan önce durup düşünmemiz gerekiyor. Onun da bir insan olduğunu ve kişisel problemleri olabileceğini unutmamalıymışız. Örneğin ailesinden birinin sağlık problemleri olabilir ve bu durum onu üzüyor olabilir. Veya özel hayatında kız/erkek arkadaşıyla bir problemi olabilir.Daha birçok örnek sayabiliriz.
Böyle durumlarda karşımızdaki kişiye bizim gibi problemleri olabilecek "bir kişi" olarak bakmalı, ön yargılardan kurtulmalı. Aksi durumda gereksiz yere günümüzü mahvedebiliyoruz.
Kısaca; hayatı nasıl gördüğümüz, onu nasıl algıladığımız yaşamımızı şekillendiriyor. Bazı kişilerce olumsuz algılanabilecek yağmurlu,kasvetli havalar hakkında dahi "ailemizle evde vakit geçirmek için mükemmel bir gün" gözüyle bakabilen insanların hayatı daha mutlu yaşadığı kanısındayım. Toplumumuzda kısaca "Polyannacılık" derler.(malesef çoğu zaman kötü bir şeymiş gibi bahsedilir.)
Diğer bir deyişle ünlü yazarlarında dediği gibi "Hissetmek istediğin biçimde davran!" .Olumlu bak, olumlu gör ve olumlu yaşa.
Araştırmalar gösteriyor ki yapay gülümsemek dahi kişideki pozitif duyguların artmasına sebep oluyor.
Yorumlar
Yorum Gönder