Yeni Bir Başlangıç

2012 yılında hayatımın gri olduğu bir dönemde rastladım Mutluluk Projesi kitabına. Gretchen Rubin’in daha mutlu olmak için 1 yıllık yaptığı projeyi anlatan bir kitaptı. Yazar evli, 2 kız çocuğu annesi, Yale Üniversitesi’nden mezun bir avukat. 

Birçoğunuz gibi ne yani sen bile mi mutlu değilsin demiştim içimden. Ama mutluluk birçok şey gibi göreceliydi işte. Dışarıdan görkemli görülen hayatların dahi içinde çatlayan damarları vardı. Gretchen Rubin de akıp giden hayatını daha farkında, daha üretken yaşamak için proje yapmış kendine. İyi ki yaptıklarını bir kitapta paylaşmış diyorum şuanda.

Paylaşmak ne güzel şeydi. Ve öğrenmek için en etkili araçtı yazmak. Ondan öğrendiklerim başta olmak üzere, kitaplardan okuduklarım ve bu 3 yılda yaptığım projeler neticesinde burdayım. Bilkent Üniversitesi Endüstri Mühendisliği Bölümü'nden mezun olmama  sayılı günler kala öğrendiklerimi, okuduklarımı bu blogta paylaşmaya karar verdim. Sizden öğrenmek için de heyecan duyuyorum.

2012 yılında başladığım daha mutlu, yaşadığı anın daha farkında bir birey olmak  için yaptığım projelerimin üniversite kısmını tamamlamış bulunmaktayım. 

Ne zaman bu projeyi yapmaya karar verdim?

Üniversite 1. sınıfın sonlarına doğru “Şeyda sen gerçekten istediğin hayatı mı yaşıyorsun?” diye sormuştum kendime. Çok şükür mutluydum. Ama yolunda gitmeyen bazı şeyler vardı. Hayatımın en güzel yıllarını yaşıyordum, ve hayalini kurduğum üniversitede okuyordum. 

Peki tüm bu yaşadığım güzelliklerin farkında mıydım? Hak ettiği değeri veriyor muydum bu yıllara? Her anımın, günümün bilincinde olarak minnet duyuyor muydum? Cevabım malesef hayırdı. 

Ben bu sorulara kafa yorarken sorduğum sorulara cevap niteliğinde bu kitapla karşılaştım. Ve başladım kendi mutluluk projemi yapmaya.

Öncelikle kendime sormam gereken sorular vardı. Her bir yanıt projem için baş roldeydi.

·         Beni iyi hissettiren, mutlu edenler nelerdi? 

·         Beni kötü hissettiren şeyler nelerdi?

·         Neler beni doğru hissettirir? Hayatımın hangi değerleri yansıtmasını istiyorum? 

Bu soruların cevaplarını uzunca bir süre düşündüm. Yanıtları bir kağıda not ettim. Cevaplarıma her geçen gün bir yenisi eklendi. İnsanlar 20-40 yaşları arasında “ben kimim” sorusuna kafa yorarlarmış. Benimki de o hesap. Hala her gün yeni bir Şeyda ile karşılaşabiliyorum.

Ve mutluluk projemi hazırlarken karşılaştığım bu söz beni çok etkiledi: "Ne kadar mutlu olmaya karar vermişseniz o kadar mutlu olursunuz.” (Abraham Lincoln)

Mutlu olmak için projeler yapmak birçok insana belki bencilce gelebilir , ancak daha iyi daha yaşanabilir bir dünya için hayallerinin peşinde gidip mutlu olan ve çevresini mutlu edebilen insanlar gerektiğine inananlardanım. Hem zaten hepimizin de yaşama amaçlarından biri değil midir mutlu olmak? 

Gretchen Rubin’in de önerdiği gibi mutluluk projemde göz önünde bulunduracağım 12 kişisel maddemi yazdım. Bunlar kesinlikle mutluluğuma doğrudan etki eden maddelerdi. Bu maddeler kişiden kişiye değişiklik gösterir. Madde sayısı artıp azalabilir. Tamamen size bağlı.

İşte bunlar benim maddelerim:

-Şeyda ol! (Teşekkürler Gretchen)

-Hissetmek istediğin biçimde davran!

-Sadece “hayır” de.

-Sürecin keyfini çıkart!

-Şimdi yap!

-Her zaman adil ve nazik ol.

-Yapmaya değer bir işin olsun.

-Daha iyi uyu.

-Sorunu belirle.

-Aşkı hisset ve yaşa. 

-Önemli değil. Hayırlısı buymuş de geç.

-Seni mutlu eden, iyi hissettiren kıyafetlerini giy.

-Seçmemek de bir seçimdir.

-Mutluyken, neşeli iken söz verme.

-Yapılacaklar listeni hazırda tut.

Sizinde kendinize sorular sorduğunuz, hayat amacınızı anlamaya çalıştığınız günler oldu mu? Sonunda böyle bir liste tuttunuz mu? Varsa, kişisel maddeleriniz neler oldu?